Okazało się, że martwiłem się bardziej niż powinienem. Chociaż nie lubiła wyboistych dróg, nie była zbyt zdenerwowana spędzeniem dnia w samochodzie.

Skończyło się na tym, że włożyłem ją do małego nosidełka dla kota ze starą poduszką na dole i położyłem na nim koc, aby spróbować wyciąć wszelkie zewnętrzne bodźce. Miałem jej wodę przymocowaną do drzwi nosidełka z odrobiną wody (nie dużo na wypadek, gdyby spadła i rozlała się).

Koty nie przeszkadzały jej tak, jak myślałem. Położyłem pudełka na nosidełku i wokół niego, aby nie wskakiwały na niego, gdy były wolne w samochodzie. Ale sam koc zdawał się wystarczać, by nie zauważyli, że coś jest w środku. Myślę, że byli bardziej skupieni na całym ruchu na zewnątrz samochodu niż na czymkolwiek, co mogło się dziać w środku.